مصارف گازرسانی
آغاز استفاده از لوله های پلاستیکی تحت فشار، از اوایل سال 1950 میلادی بوده است. از جمله کاربریهای این لوله ها، انتقال آب، مواد شیمیایی،سیالات خنک کننده و گرم کننده، مواد غذایی، دوغابها، گازها، هوای فشرده و سیستمهایخلأ، چه در روی زمین و چه در زیر زمین است.یکی از اولین موارد کاربرد پلی اتیلن (بادانسیته متوسط) در زمینه انتقال گاز بوده است که از سال 1960 میلادی مورد استفادهقرار گرفته است.
در حال حاضر بیش از 90% خطوط انتقال گاز ایالات متحده و کانادا ازپلاستیک است که 99% آن نیز از جنس پلی اتیلن است. لوله های پلی اتیلن در شبکه هایانتقال گاز تنها در آمریکای شمالی، بلکه در سرتاسر گیتی استفادهمی شوند.
مزایای استفاده از لوله های پلی اتیلن گازی:
1- قابلیت اتصال آسان: لوله های پلی اتیلنی قادر به اتصال جوشی هستند به طوری که اتصالات به وجود آمده نه تنها به استحکام خود لوله هستند، بلکه در برخی موارد از خود لوله نیز مستحکمتر میباشند. از آنجاییکه عمده نقطه ضعف خطوط تحت فشار محل اتصالات است، می توان نتیجه گرفت که اتصالات پلی اتیلنی در مقایسه با سایر مواد از استحکام مناسبتری برخوردارند.
2- قابلیت انعطاف:لوله های پلی اتیلن تا حدود 25 برابر قطر لوله قابل خم شدن است. این مسأله باعث می شود در بسیاری از موارد برای تغییر زاویه خط لوله نیازی به استفاده از اتصالات نباشد.از سوی دیگر انعطاف پذیری پلی اتیلن استفاده از آن را در مناطقی که بافت قشری مستحکمی ندارند نظیر مناطق زلزله خیز توجیه پذیرتر می کند.
3- مزایای نصب : روشهای نصب بی نظیری که به خاطر انعطاف پذیری و اتصالات بدون نشتی لوله های پلی اتیلنی قابل استفاده اند، استفاده از این لوله ها را در مقایسه با لوله های فولادی از نظر اقتصادی و فنی توجیه پذیر می کند و باعث می شوند مقدار زیادی در هزینه و زمان صرفه جویی شود..
4- مقاومت در مقابل خوردگی و اثر مواد شیمیایی: لوله های پلی اتیلنی از مقاومت شیمیایی بسیار خوبی برخوردارند و در مقابل ترکیبات فعال گاز و سایر ترکیبات شیمیایی بسیار مقاوم می باشند.
5- عمر طولانی، دوام و کاهش هزینه ها: عمر کاری لوله های پلی اتیلن بین 50 تا 100 سال برآورد می شود و این به معنای کاهش هزینه های جایگزینی برای طولانی مدت است.از سوی دیگر هزینه کارگزاری ، نصب و نگهداری این محصول نسبت به سایر محصولات بسیار توجیه پذیر و پایین می باشد.
مشخصات ابعادی لوله های پلی اتیلن گاز بر اساس استانداردCEN-1555
1:جهت لوله های SDR11 مقدار ضخامت حداقل 3 میلی متر است.
2:نهایت مقدار ، dem بر اساس استاندارد ISO 1192-1,1997 محاسبه شده است.
3:مقدار دو پهنی باید در محل و زمان تولید مطابق ارقام محاسبه شده باشد.
استانداردها و آزمونها
آزمونهایی که در کنترل کیفی لوله های مورد استفاده در انتقال گاز انجام می شوند، به سه گروه تقسیم می شوند:
1- آزمونهای بعد از تولید (BRT):به آزمونهایی می گویند که قبل از ترخیص هر دسته از تولیدات روی آنها انجام می شود تا از کیفیت تولید اطمینان حاصل شود.
2- آزمونهای تأیید فرایند (PVT):به آزمونهایی اطلاق می شود که جهت بررسی کیفیت و پیوستگی خط تولید در فواصل زمانی خاص بر روی مواد، اجزا و یا مجموعه انجام می شود.
3- آزمونهای نوعی (TT):به آزمونهایی می گویند که برای اثبات احراز تأییدیه های مورد نظر استاندارد در مورد مواد، اجزا و توانایی مجموعه انجام می شود. در زیر جدول استانداردهای مرتبط با هر یک از این آزمونها ارائه می گردد.
pr EN1555-2استاندارد مرجع : استاندارد اروپا
Pipe Grade-HDPE(PE80 PE100)-: مواداولیهپلی اتیلن سنگین پایپ
|
استاندارد های مرجع در تولید لوله PE گازرسانی و آزمون های کنترل کیفی
|
|
|
|
|
عنوان و موضوع آزمون
|
استاندار مرجع
|
|
|
ویژگی های مواد اولیه و خواص لوله های پلی اتیلن
|
EN - 1555
|
|
|
اندازه گیری شاخص جریان پذیری مذاب
|
ISO - 1133
|
|
|
اندازه گیری چگالی
|
ISO - 1183
|
|
|
اندازه گیری میزان دوده
|
ISO - 6964
|
|
|
اندازه گیری پراکنش دوده
|
ISO - 11420
|
|
|
اندازه میزان بازگشت حرارتی
|
EN - 743
|
|
|
ترکیدگی سریع
|
ASTM - DI 599
|
|
|
آزمون هیدرواستاتیک
|
EN - 921
|
|
|
اندازه میزان کشش در نقطه پارگی
|
ISO - 6259
|
|